EMEKLİ + GEMLİK

Ben bir emekliyim, Gemlik’te doğdum, büyüdüm ve yaşıyorum. Bugün geldiğimiz durumda emekliler mi Gemlik’e benziyor, yoksa Gemlik mi emekli gibi oldu? Kafamda bunun muhasebesini yapıyorum.

Günümüzde emeklilerin durumu gerçekten çok zor. Bugün hiçbir şeyden nasiplenmeyen, her şeyden mahrum yaşayan, hiçbir hizmet alamayan, unutulmuş, kaderine terk edilmiş insani şartlarda yaşamaktan uzak büyük bir insan topluluğu emekliler. Yıllarca çalışıp bu devlete de vergisini vermiş, hizmet etmiş insanlar. Tam dinlenecekleri, rahat edecekleri yaşta mucizevi bir şekilde askıda ekmeğe muhtaç edilmiş yaşıyorlar, yaşıyoruz!

Ne orta direk kaldı, ne kapı çerçeve, dam başımıza çöktü iyice.

Ölümüz para, dirimiz para, elimizdeki para 12.500 lira. Bozdur bozdur harca.

Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana!

Gelelim Gemlik’e, bu ilçenin de emekliden farkı yok. Kader birliği içindeler sanki. Felç olmuş trafiği ile, sosyal imkansızlıkları, dereleri, depremi derken bir türlü giderilememiş sorunu ile, her geçen gün kötürüm olmuş yatağa mahkûm hasta gibi, emekli olup her şeyden elini eteğini çekmiş gibi bir Gemlik.

Unutulan hiçbir şeyden nasibini almayan bir ilçe. Etrafımızdaki diğer yerlerle kıyaslanınca tam bir kronikleşmiş hasta adam. Onun için emekli ile Gemlik aynı kaderi paylaşıyor. Teşbihte hata olmaz; Devlet Hastanesi’nde sıra bekleyen binlerce emekli ile hizmet bekleyen ama bir türlü muayene sırası gelmeyen Gemlik birbirine eş değerde. Biri parası olamadığı için aylarca sıra bekliyor, artık kan sulandırıcı bile alamıyor, biri parasızlıktan hizmet alamıyor ve yapamıyor.

Gelelim derneğe…

Bir sürü dernek ve oda var. Çoğunda para dönüyor, aidatlar alınıyor, maaşlar alınıyor, sıcak yerde beleş çaylar kahveler içiliyor. İnternet beleş, telefon, bilgisayar beleş ama hizmet dersen “yaparız bir gün inşallah” deniliyor.

Örneğin Gemlik’te Emekliler Derneği’miz var. Bu dernek beş bini aşkın üyeden aidatı da peşin alıyor, haberimiz bile olmuyor.

Peki ne iş yapıyor? Bilmiyorum. İcraatını gördüğüm tek önemli işleri Gemlik’in meydanında oturup üye kaydı yapmak. Ya da birçok emeklinin o paraları ödeyip gidemeyeceği gezilerle gönül eğlendirmek veya işte bir iki firmadan indirim almak. Esnaf müşteri avında beklerken, pazarlık etsen, “Ben emekliyim” desen zaten acıyıp üste para verecek.

2024 yılı dalga geçer gibi “Emekliler yılı” ilan edilmiş, koskoca bir yıl geçmiş, dernekte “çıt” yok.

Emekli 2025’te %15 zam almış, ekmek %50 zam alarak emekliyi sollamış, yine “çıt” yok.

Sürünen, emekleyen, can çekişen üyen için elini oynat, biraz yerinden oyna veya sesini duyur da varlığını hissetsin bu insanlar. Dernekçilik koltuk garantisi ile sigortalı iş, ne güzel!

Onun için diyorum; dernekler, odalar ne iş yapar?

2025 yılının ilk meclisi…

Ocak ayının ilk meclisine gittim. Şükrü Başkanı yavaş yavaş siyaseti öğrenmiş gördüm. Karşısındaki bu kadar acemi meclis üyesi sayesinde hatipliği güzelleşmiş. Herkes süreli konuşuyor. Bazıları sınırsız zaman verilmedi diye küsüp dakika sayıyor sahnede ama konularda Gemlik yok tabii.

Bu kadar işini bilmeyen, takip etmeyen, dersini çalışmayan meclis üyesi olunca, Şükrü Başkan’ın işi mecliste kolay. Ne konuşulacağını, soruların nereden geleceğini tahmin ediyor ve hepsinin cevabı hazır. Çünkü dokuz aydır aynı konular konuşuluyor. Yeni bir şey yok tabii ki. Başkan başlıyor iyi hatipliğiyle ders vermeye. Haksız da sayılmaz.

Merakım şu?

Meclis üyelerini neden seçtik?

Her zaman dediğim gibi, üç beş meclis üyesi kardeşimi ayrı tutuyorum. Sadece rozet takıp meclis unvanı almak için mi seçildiler? Aynı abileri milletvekilleri gibi onları mı örnek alıyorlar? “Nasılsa seçildik, beş yıl buradayız. Yiyelim, içelim, gezinelim. Ukrayna olmaz, orada savaş var. ‘Zum’ yeter. ‘Kıbrıs’a hayır demeyiz’ gibisinden nimetlerden faydalanalım sonrası ‘Allah büyüktür’ mü” diyorlar?

Anlamadım, anlamayacağım.

Meclise seçiliyorlar; konuşma yok, icraat yok, kavga desen çok. Müdürler, birimler yol yapmış, hizmet yapmış, taş döşemiş, temizlik yapmış. Sanırsınız ki meclis üyemiz bu taşları sırtına yüklemiş, taşımış. Bol fotoğraf, internet sayfasından reklamları izlediniz.

Hoş geldin 2025…

Yeni bir yıla girdik. Biz mi yeni yıla girdik, yeni yıl mı bize girdi? Anlamadım gitti de, NEYSE!

Tüm il ve ilçelerde belediyeler öncülüğünde yeni yılı karşılayan çadırlar, stantlar kuruldu. Alışverişler yapıldı, çeşitli konserler, eğlencelerle yeni yıl karşılandı. Mudanya’da, Bursa’da hem esnaf hem de insanlar bu canlılıktan nasibini aldı. Gördüğüm kadarı ile üretici kadınlara, esnafa olanak sağlandı. Gastronomi yaptık bizde koptu kıyamet. Her ilçe meşhur bir sanatçıyı yıl boyu ağırlarken, bize de son icraatı ile yasaklı madde ile tutuklanan bir şahıs düşüverdi.

Velhasıl yıl boyu haberlerden ilçe olarak düşmeme rekoru yine bizdeydi.

Yeni yıla girerken, gözümüze hoş gelen…

Bizim emekli Gemlik’imizde Gemlikli girişimci kadınlar bir dernek kurdu. Bu derneğin temeli Katlı Otopark altında başka bir derneğin yerinde atıldı.  Sessiz sedasız hedeflerini belirlediler. Sayıları hızla artı. Kimileri her şeyi belediye bütçesinden beklerken, onlar kendi çabaları ile var olmak için çalışıyorlar.  İlk etkinlikleri olmasına rağmen panel yaptılar. Güzeldi.

Kimileri har vurup harman savurup, belediyenin parası ile cayır cayır doğalgaz yakarken, onlar Katlı Otopark’ın altında başka bir derneğin yerinde misafir olarak buz gibi soğukta, kendi elektriklerini kendileri ödeyerek; çıkarsız, beklentisiz, kadın gücünü, kadının üretkenliğini değerlendirmeye çalışıyor, üreten kadınlara sahip çıkıyorlar.

Masalarını aldılar. Yeni yıla neşe ile girelim diyerekten 90’ların sevilen şarkıları ile yaptıklarını ilçe meydanında sergilediler. Gayet sade, abartısız, kimseyi rahatsız etmeden yayıldılar, toplandılar ve Gemlik Belediyesi güzel bir destekle üreten kadınlar için AVM’nin üstünü temizletip hazırlatmasına rağmen, “Yıl sonu esnaf iş yapacakken biz engel olmayalım” düşüncesi ile dozunda bıraktılar. İnşallah verilen yeni yerlerinde sözler tutulur da o güzel el emeklerinden insanlar faydalanır ama sahipsiz Gemlik’te işleri zor. Yakından izliyorum, mücadelelerini takip ediyorum ve kutluyorum. Gemlik Belediyesi desteğine devam ederse eminim ki sosyal, kültürel ve ilçe yararına güzel işler yaparlar diye düşünüyorum.

Mücadeleci kadınlara bir örnek daha: Nilüfer Korosu.

Nilüfer Belediyesi Kadınlar Korosu ilçemizde ANAÇEV’in etkinliğinde gönüllü olarak zaman zaman konser vermiş bir koro. Diğer belediyelerde olduğu gibi son gün bir etkinlik yaptılar. Sokakta yeni yıl konseri verdiler ama soğuk ve yağmur yüzünden çok verimli olmadı. Şefleri ve koristlerini kutluyorum.

Belediyede neler oluyor? Anlamıyorum…

Gemlik Belediyesi’nde şu an kaç müdür arkadaşımız pasif durumda.

Son dönemde belediyeye müdür dayanmıyor. Emekli Gemlik’imizde son günlerin konusu; Kaymakam geldi “Hoş geldin”, gitti “Güle güle”. Müdür oldun “Hayırlı olsun”, bir kafanı çevirmişsin “Hooop” masa boşalmış.

Bu arada GEMTAR’ı kutluyorum. Gerçekten güzel bir ekip kuruldu, canla başla mücadele ediyorlar. Ayrım yapmadan tüm köylüden eşit oranda almış oldukları zeytin alımı ile zordaki köylü kardeşe az olsa can suyu oldular. Gönül ister ki, imkanları olsa da daha fazla katkıda bulunsalar. Ben bu birimin başarılı olacağına inanıyorum.

Yazımın sonuna doğru yapılması gereken, yapılması bekleyen hizmetleri hatırlatmak isterim.

Ama bir de isteğim olacak Gemlik halkından. Bu hizmetleri Sinan Kahraman için istemiyorum, tüm Gemlik halkı için istiyorum. Lütfen sizler de bunları gündeme getirin, EMEKLİ Gemlik değil, emekleyen Gemlik değil, koşan bir Gemlik, skora ulaşan bir Gemlik olsun sloganımız.

Çünkü yapması ve gündeme getirmesi gerekenler çok meşgul, akıllarına gelmiyor şu aralar.

1- Terme tesisleri, hala açılmadı.

2- Hasanağa Kampı, yaza üç ay kaldı.

3- Yapımı yarım kalan sahil plaj alanı.

4- Fayton Kafe’nin yeni hali, söylendiği gibi yapımı.

5-Anfi tiyatronun yanındaki yerin artık dizayn edilip hizmete sunulması.

6- BURFAŞ Kafe’nin bir an önce Gemlik’e kurulması. Yerine sokulan boruları kime lazımsa onlara geri gönderilmesi.

7- Seyyarlar için bir düzenleme yapılması.

8- En önemlisi koca ilçede utanılacak bir durum; artık bir MÜZEMİZ olsun. Çalışacak derneği göz ardı, kulak arkası etmeyelim. Var güçleri ile gönüllü çabalıyorlar.

9- Kumla’nın durumuna acilen çözüm bulunması.

10- Eski sahil gezim alanı artık elden geçirilsin.

Sakın bunların yapılmasını istiyorum diye, bu dönemde de Büyükşehir – küçükşehir diye bahane bulmayın.  Aynı partidesiniz, Büyükşehir’in önemli ikinci adamı Gemlik doğumlu ve başkanın sağ kolu. Anlaşıp, konuşup artık kolları sıvama zamanı geldi de geçiyor. Paradan sakın bahsetmeyin. Yapılacak bu hizmetler için büyük paralara gerek yok, birçoğu makine ve insan gücüne bağlı.

Şafak operasyonu gerçekleştiren ve ilçemizde baskınlar düzenleyen emniyet birimlerini de kutluyorum. Maalesef madde kullanımı ilçemizin büyük bir sorunu.

Son olarak üç gün önce ani ölümüyle hepimizi çok üzen M. Ali Yılmaz kardeşimi, arkadaşımı rahmetle anıyorum. Mekanı cennet olsun inşallah.

Dostça kalın, hoşça kalın, görüşmek üzere.

İyi okumalar.