PİKNİK GÜNÜ

Bugün arkadaşlarımızla pikniğe gittik.

İsim vermiyorum Mücahit isminde bir kardeşimiz var. Ne zaman piknik organize etse yağmur yağıyor. Çok bereketli bir çocuk.
Bugün de şaşmadı.

Kahvaltı bendeydi. Sabah kalktım, pıtı pıtı peyniri, zeytini, domatesi, salatalığı ve en önemlisi yumurtayı hazırladım. Hatta yumurtayı bir güzel kavanoza kırdım pratik olsun diye.

Evden çıkarken bir şey unuttuğumu içgüdüsel olarak hissediyordum ama ne olduğunu çıkaramıyordum bir türlü.

Neyse, gittik. İsim vermiyorum Veysel de sucuk getirecekti. Hatta bir tane varmış, bol bol yiyelim diye bir tane daha almış. Piknik yerine vardığımızda bir baktık, ben tava unutmuşum. Veysel de sucuğu…

Veysel, Özkan ile gidip tava aldılar. Kahvaltı yapmamız 2’yi buldu. Fenalık geçirdim açlıktan.

Hep düşünüyorum; ben nasıl oruç tutuyorum diye. Sonra vicdanımdan zayıf bir ses yükseliyor:
Yatarak!

Neyse, kahvaltımızı yaptık, galonlarca köz çayı içtik. Uzun uzun Türkiye hakkında konuşup birbirimizin içini kararttık. Israrla çocukların bana dedikodu malzemesi (kendi haklarında) vermeleri için baskı yaptım ama özel eğitimli acan gibi ketum çıktılar.

Belki yasaktır ama yaban kazlarına bayat ekmeklerimi attım. Onlar yedikçe ben doydum. Zaten aslında toktum. Bir canlıyı doyurma, en temel analık içgüdüsü bence. Sonra bir ara Özkan kazları kovaladı. Yakalayıp sarılacaktık. Kaçtılar.

Aha, amel defterimize ahirette kazlar tarafından kovalanmak da eklenmiş olabilir.

O kadar namaz kılıp, oruç tutup, bundan cehenneme gidersem çok süper bir ibret olur ama bunu nasıl öğreneceksiniz? Sevmek niyetinde olduğumuz için, belki iyi hal indirimi olur ama emin olamıyorum, orada işler nasıl yürüyor. Yine de ilahi adalete boynum kıldan ince.

Manyak manyak hayallerim var. Aslana sarılayım, filin yanaklarını sıkayım, tavuğun kafasını ağzıma sokayım, kediyi kafama sarıp gezeyim, köpeği ısırayım, tilkiyi gıdıklayayım… Var ama olur belki bir gün.

Canlı ve hareket eden şeyleri çok seviyorum. Bitkilerle pek aram yok. Ağaca filan sarılırım, severim de aslında ama hayvanlara duyduğum gibi bir iştiyak değil. Değişik bir şey.

Seven ve sevilen bir kalbim olduğu için şanslıyım bence. Eğer iyi bir insansam da sebebi bu. Sevgiyi biliyor olmam.

Neyse sonuç olarak güzel bir gündü.

Toplu fotoğraf çektirmeyi unuttuk çünkü topumuz yoktu. ajsjsjsj
Bu sonuncusu çok kötü oldu. 😁

Tamam iniyorum sahneden.
Kendinize iyi bakın.