MERHABA DOSTLAR

Merhaba dostlar.

Erkan Zambak kardeşimi yerel gazetelerin kaybolduğu şu günlerde tekrar çıkaracağı Yeni Gemlik Gazetesi için candan kutluyorum. İnşallah farkıyla gazeteciliği unutan kardeşlerimize örnek olur.

Gemlik’te herkes şunu çok iyi bilir; Sinan Kahraman’ın mal, mülk, para, makam, koltuk gibi bir derdi yoktur. Tek derdi Gemlik’tir. Yazıma kızan arkadaşlarım da olacaktır. Sorun değil. Çünkü doğruyu yazar, tartışırım.

Gemlik’te en kızdığım kelimeler şunlar: Gemlikliler, eski Gemlikliler ve diğer vatandaşların bölgelerine göre adlandırılmalarıdır. Şunu unutmayalım; bulunduğu ilçede yaşayan, doyan, vergisini veren, okuluna giden herkes o yerin insanıdır. Yıllar önce göç ettiği yer değildir. Bulunduğu bölgede her türlü göreve gelebilir. Görev derken; odalar, belediye ve kurumlarda görev almaları çok normaldir. Bölgeselci olmanın kimseye faydası yoktur. Çünkü yarın oy için, o dışladığın insanın kapısını çalıyorsun ve bulunduğun makama, sahip olduğun koltuğa o kişilerin oylarıyla gelip yıllarca hava basıyorsun.

Siyasi ve Gemlik konularına girmeden 2 senedir, her zaman, her yerde gündeme getirdiğim bir konu var. Ve hepimizin utanması gerek bir konu… Bizlerin rahat, huzur içinde, bu körfezde, her türlü imkanlarından, denizinden, zeytininden, havasından, her şeyinden faydalanıp yaşadığımız Gemlik’in kurtuluşu için hiç düşünmeden, seve seve can veren şehidimiz Yüzbaşı Cemal ve arkadaşları… 3 kez taşınıp bir kenara bırakılan ve unutulan mezarı atıl vaziyette duruyor. Bugün yine baktım; inanıyorum ki, kemikleri sızlıyordur. Küçük şehir, büyük şehir, Anıtlar Kurulu, yazışmalar uzayıp gidiyor. Sanki tarihi eserin üstüne AVM kurulacak. Ayıp! Gerçekten hepimize ayıp!

Arkadaşlar, seçimler yaklaştı. 3-4 ay sonra ilk seçim, bir sene sonra ikinci seçim. İl seçim Türkiye için önemli, ikinci seçim ise bulunduğun il ve ilçeler için önemli.

1914 yılından beri Gemlik’te Gemlikli belediye başkanları görev yapmaktadır. İlk Gemlik’e hizmetleri ile anılan kaç belediye başkanımız var? Hala “İyi ki yapmış. Allah razı olsun” dediğimiz kaç belediye başkanımız var? Ben yaşım gereği gördüğüm belediye başkanları arasında böyle bir isme denk gelemiyorum.

Zeytinin başkenti diyoruz. Daha düne kadar ilçenin hiçbir yerinde zeytin ağacı yoktu. Eskiden dağlarda, ovalarda görürdük. Onu da imara aça aça bitirdik.  Şu an ışıklandırılan Çarşı Meydanı’ndaki zeytin ağaçlarını da ‘bazılarına göre Gemlikli olmayan’ başkan dikmişti.

‘Zeytinin Başkenti’ Gemlik’te  zeytinin kilosu 150 TL. Balık yok zaten. Her yeri betonlaştırdık. Eski, tarihimizi gösteren yapı yok gibi zaten. Ve bize hiçbir getirisi olmayan sanayiyi kurduk Gemlik’in en güzel yerlerinden bir yere. 160 fabrika var. Togg da geldi. Onu da kurduk. Gemlik’e getirisi ne? Yok.

Denizimiz bitti. Balık bitti. Zeytin ağaçlarımız kayboldu. Ucuz ev bitti. Kiralar aldı başını gitti. Ev sahibi olmak hayal oldu. 17 ilçeye, Yalova’ya, İzmit’e servisler var. Ve Gemlik’te de onca işsiz insan var. Serbest bölgenin bir gecede Bursa’ya bağlanması, tüm gelirin Gemlik Belediyesi’nden gitmesine sebep oldu.

Gemlik’in tarihini bize hatırlatacak tüm yapıları, görselleri el birliğiyle kaybettik. Bir müze dahi oluşturmadan, kiliseler, hamamlar, konaklar, aklınıza ne gelirse hepsini bitirdik. Bunları nereden biliyorum? Gemlik’teki iki üç Gemlik sevdalısı arkadaşın paylaşımlarından, ellerindeki resimlerden. Kim mi bu isimler? Murat Çengeltaş’ın elinde 10 binden fazla resim var. Gemlik’i soranlara, Gemlik’in tarihini ayaklı kütüphane gibi anlatıyor.

Diğer bir arkadaş Reyhan Çorum. Köy köy geziyor, kapı kapı dolaşıyor. Ailesi Gemlik’e ilk yerleşenlerden. Gemlik Tarihini Kültürünü Araştırma ve Yaşatma Derneği adında bir dernek kurdu ve Anılarda Yaşarken Gemlik diye bir kitap çıkardı. Şimdi ilk Atatürk’ün kurmuş olduğu fakat sadece adının kaldığı Sunğipek Fabrikası’nın kitabını çıkarıyor. Tabii yine kendi imkanlarıyla. Söz verenler verdigi sözleri tutmayınca kitabı kendi imkanlarıyla çıkarıyor. Her iki kitabın da Çorum ailesiyle ilgisi yok. Tüm derdi Gemlik ve tarihi… Yalnız mücadele ediyor.

Murat abi ticaret beklemiyor, rant beklemiyor. Ne olur, Gemlik’te fuzuli harcanan paralar var. Bir kitap olusturulsa, bu kitap bu resimler nesiller boyu kalsa günah mı olur? Bu arkadaşların yeri dolmaz. Bu kardeşlerimizin tek derdi Gemlik ve sayıları beşi geçmez.

Şimdi seçimler yaklaştı. Yine bir sürü hayali vaatler verilecek. Bizler de inanacağız. Seçim olacak ve biri koltuğa oturacak. Meclis yine konulara hakim olmayan arkadaşlarla dolacak ve biz, büyük şehir, küçük şehir kavgalarıyla, yapılmayan hizmetlerle bir daha seçimi bekleyeceğiz. Ne yazık ki Gemlik’in kaderi bu.

3 km sahilimiz var. Denize giremiyoruz. Atıl vaziyette duruyor. Tek gezilecek yerimiz Yeni Sahilimiz var. Sahilde ne oturacak bir şey, ne aydınlatma ne de tuvalet var. Bir bayan sıkıştı mı, Allah yardımcısı olsun.

Gemlik’in tüm sahili 3-4 km. Bu yürüyüş alanı Gemlik halkının tek lüksü; denize sıfır, manzarası güzel lakin biri bir uçta, diğeri bir uçta oturup bir çay içeceği yeri var. Ortada da gayet lüks 5 adet mekan. Çay 10 lira, kahve 25 lira. Oturdun, yandın. Sahilde bu kadar boş alan varken, halkın oturup çay içeceği yerler neden yapılmaz? Yazlığa ve Kumla’ya gitmeden, neden Gemlik sahilinde denize giremiyoruz? Denizin keyfini çıkararak neden çay içemiyoruz? Amfinin orası yıllardır boş. Neden balık, et lokantaları yapmıyoruz? İnsanlar denizi seyrederken etini, balığını yesin.

Gemlik’in sorunları bitmez. Bitmeyecektir. Çünkü, bizler ehil insanları göreve getirmek yerine, çevresi olanı sandalyeye oturtmayı seviyoruz.

Gemlik olarak eğer büyük şehir, küçük şehir kavgasını bıraksak; o senin, bu benim düşüncesinden vazgeçsek; bölgeyi bölgenin sahibine bırakıp denetlemesini yapsak; seçilene kadar hep söylenen “Rozeti çıkartacağım. Tüm halka hizmet edeceğim” söylemini unutmasak; yapılacak hizmeti, seçileni seçen vatandaşın kullanacağını, yarın tekrar o insanların karşısına geçip oy isteyeceğimizi hatırlasak; başarırız.

Zaman su gibi akıyor ve koltuk, makam kimsenin zimmetinde değil. Siyaseti TBMM’de yapacaksın. Burada, kim olursa olsu hizmet yapacaksın.

Son söz. Şunu unutmayalım; meclis üyesi arkadaşlar halk ile belediye başkanı arasındaki köprüdür ve gezip dolaşıp sorunları, dertleri görüp dinleyip iletmek zorundadır.

Derdimiz; yaşanır, huzur içinde oturacağımız bir Gemlik yaratmaktır.